Ο δρόμος σπάει φράχτες (ξένη δημοσίευση)
Αν
κάποιος αρχάγγελος έβγαινε από έναν πίνακα του Ραφαήλ, ζωντάνευε και
άκουγα το γλυκό του φτερούγισμα πίσω από τις πλάτες μου, θα του
ζητούσα, χωρίς δισταγμό, μία και μόνο χάρη: να μου δοθεί το χάρισμα να
μην πεθάνω ηλίθιος. Και ξέρω τι θα μου απαντούσε: «Αυτό είναι δικιά σου δουλειά. Οχι δικιά μου. Εγώ βρίσκομαι στο επέκεινα 1 ». Και φυσικά ο αρχάγγελος θα ξαναγύριζε απογοητευμένος στο καναβάτσο του. Και εγώ θα αισθανόμουν φοβερά αμήχανα. Να έχω δει για πρώτη φορά στη ζωή μου ζωντανό αρχάγγελο και αντί να κάτσω να χαρώ το πέταγμά του, να του....
https://plus.google.com/+ChristosPastelas/posts/YuiKWpv3dEh
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου