Παναγιώτης Παπαναούμ- Ο ΚΑΣΤΟΡΙΑΝΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ ΚΑΙ ΔΙΠΛΩΜΑΤΗΣ

Παναγιώτης Παπαναούμ- Ο ΚΑΣΤΟΡΙΑΝΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ ΚΑΙ ΔΙΠΛΩΜΑΤΗΣ

  9:20 μ.μ.    WaspGR

---

Παναγιώτης Παπαναούμ

Γέννηση               1810   Καστοριά

Θάνατος              1885

Υπηκοότητα / Χώρα πολιτογράφησης   Ελλάδα

Ιδιότητα              συγγραφέας και διπλωμάτης

Ο Παναγιώτης Παπαναούμ, Καστοριά 1810- Λειψία Γερμανίας 1885, ήταν αξιωματικός του μηχανικού, συγγραφέας και διπλωμάτης

Μετά την αποφοίτησή του από το ελληνικό σχολείο του Νικολάου Πετρίτη στην Καστοριά σε ηλικία δώδεκα ετών εγκαταστάθηκε στην Λειψία, όπου ο αδελφός του Κωνσταντίνος ασκούσε την τέχνη της γουναρικής και στη συνέχεια σπούδασε οδοποιία, οχυρωματική και γεφυροποιία στη στρατιωτική σχολή του Βερολίνο. Επανέκαμψε στο ελεύθερο τότε τμήμα της μετεπαναστατικής Ελλάδας, όπου παρέμενε για δώδεκα χρόνια (1834-1846). Αρχικά στην Αθήνα και στην Ιτέα όπου σχεδίασε την νέα πόλη και κατόπιν για δέκα ολόκληρα χρόνια στη Λιβαδειά. Συγκρούσθηκε με το περιβάλλον του Όθωνα σχετικά με τον προϋπολογισμό της απαιτουμένης δαπάνης για την αποξήρανση της λίμνης Κωπαΐδας και τελικά με την ψήφιση του «νόμου περί ετεροχθόνων» το 1846 παύθηκε από τα καθήκοντά του και επέστρεψε στη Λειψία. Μετά την παραίτηση του αδελφού του Κωνσταντίνου 1852 διετέλεσε πρόξενος στο Βερολίνο και από το 1861 έως το 1862 πρόξενος και στη Θεσσαλονίκη.

Ένα περίεργο φαινόμενον της λίμνης, όπως μας το περιγράφει ο Παναγιώτης Παπαναούμ στην αυτοβιογραφία του το 1851:

«Και άλλο τι περίεργον συμβαίνει τακτικώς κατ΄ έτος και μήνα Αύγουστον εν Καστορία, το γνωστόν υπό το όνομα: «αρρώστησε το νερό». Η λίμνη της πατρίδος μου σχετικώς προς την ανώμαλον θέσιν της πόλεως διαιρείται εις δύο, εις Δολτζινήν (μεσημβρινήν δηλ. νοτιοδυτική) και Αποζερενήν (Αρκτικήν δηλ. βορειοανατολική). Αρχομένου του μηνός Αυγούστου μέχρι της 15 αυτού, ήτοι της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, αι εξ επαγγέλματος λευκάστριαι διακόπτουσι τας εργασίας των όπως αι Δρυμάδες, λέγουσαι δε ότι αι δρύμαι της λίμνης κόπτουσι τα πανιά των».

«Το αληθές είναι, ότι αρρωστά το νερόν της λίμνης κατά πρώτον ως επί το πλείστον εις το αρκτικόν μέρος αυτής επί 8 (οκτώ) ολοκλήρους ημέρας και ακολούθως μέχρι της 15ης Αυγούστου εις το μεσημβρινόν. Συμβαίνει δε η ασθένεια του ύδατος, ως αποκαλεί το φαινόμενον τούτο η κοινή των πολιτών φράσις, κατά τον εφεξής τρόπον: Αίφνης η θερμοκρασία του ύδατος ψυχρούται επί τοσούτον, ώστε και η χρήσις των λουτρών της λίμνης υπό πολλών διακόπτεται, το ύδωρ μελανούται και οι ιχθείς μέχρι δύο λίτρων περίπου βάρους νήχονται (κολυμπούν, επιπλέουν) επί της επιφανείας του ύδατος ως μέθυσοι και συλλαμβάνονται υπό των κατοίκων δια της χειρός. Όλως το αυτό φαινόμενο παρουσιάζεται μετά 8 ημέρας εις το αντίθετον μέρος της λίμνης, το μεσημβρινόν, και διαρκεί μέχρι της 15ης Αυγούστου. Ουδεμία μέχρι τούδε, ως πληροφορούμαι, εγένετο απόπειρα περί ανακαλύψεως της καθ΄αυτό αιτίας του φαινομένου, εικάζω όμως ότι αύτη προέρχεται εκ πηγών σιδηρούχων ευρισκομένων εν τω πυθμένι της λίμνης. Ό,τι δε αποκαθιστά σκοτεινόν το φαινόμενον είναι η περιοδική αυτού κατά μήνα Αύγουστον εμφάνισις. Πιθανόν με τον χρόνον να γίνη η ανακάλυψις του εν λόγω φαινομένου υπό επισήμων ανδρών».

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑΗ αυτοβιογραφία μου (1873)