ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΜΗΝΑ.
Το τέλος του μήνα σε κάθε
οικογένεια είναι ένα σύνολο λογαριασμών που πρέπει να πληρωθούν. Λογαριασμοί
που δεν θα ρωτήσουν ποτέ αν μπορείς να τους εξυπηρετήσεις, αν είσαι άρρωστος ή
χωρίς δουλειά. Λογαριασμοί που θεωρούν δεδομένη την πληρωμή τους. Στην τελική
όποιος δεν μπορεί ας μην έχει, είναι η τυπική απάντηση.
Ο λόγος της αναφοράς μου δεν είναι για
να σας προκαλέσω θλίψη, ευαισθητοποίηση, συμπόνια. Άλλωστε όλα αυτά πλέον
αποτελούν την Ελληνική καθημερινότητα. Θέλω όμως να στείλω ένα μήνυμα και να
θέσω μερικούς προβληματισμούς.
Το μήνυμα είναι το εξής. Κάθε Έλληνας
που τρέχει καθημερινός για να αντιμετωπίσει αυτή την κατάσταση είναι ένας
μαχητής, σίγουρα δεν είναι από αυτούς που τα έφαγε σε ποτά και μπουζούκια.
Ακόμα και να έχει πάει, αγαπητέ μου Ολλανδέ τουλάχιστον δεν έστησε τα οπίσθια
του σαν εσένα.
Ωραία το μήνυμα εστάλει, τώρα
πάμε στους προβληματισμούς. Σίγουρα η σύγχρονη κοινωνία βασίζεται στο ελεύθερο
εμπόριο αγαθών και προϊόντων. Στην ανταλλαγή αυτών με χρηματική αποζημίωση ή με
κάποιο άλλο προϊόν ή υπηρεσία. Στην παραπάνω φωτογραφία θα δείτε πολλούς
λογαριασμούς που αφορούν το μονοπωλιακό σύστημα το οποίο είναι αντίθετο με την
εποχή μας.
Για παράδειγμα ο λογαριασμός της
ΔΕΗ είναι μονοπωλιακός. Ακόμα και αν επιλέξεις άλλον παροχο, ο παραγωγός
παραμένει ο ίδιος. Γεγονός που δεν δημιουργεί ανταγωνισμό. Ο λογαριασμός της
ύδρευσης ανήκει στην τοπική αυτοδιοίκηση. Αυτός είναι και ο μοναδικός
διαχειριστής. Άρα ούτε εκεί υπάρχει ανταγωνισμός. Και στις δυο περιπτώσεις
υπάρχει ένας σημαντικός παράγοντας ο οποίος παραβλέπεται συστηματικά. Αυτός
είναι η πρώτη υλη. Για την ΔΕΗ είναι ο ορυκτός πλούτος και για την Ύδρευση το
ίδιο το νερό. Στην περίπτωση της ΔΕΗ απαγορεύεται και η παραγωγή ρεύματος για
ιδία χρήση. Θα μπορούσα να συνεχίσω την ανάλυση αλλά από αυτό το σημείο μπορώ
να θέσω το ερώτημα που με απασχολεί.
Πόσο ελεύθερος είναι ο
άνθρωπος σήμερα. Ακόμα και όταν είναι ενταγμένος σε μια ομάδα πόσο
επηρεάζεται το ποσοστό της Ελευθερίας?
